De (in het algemeen) vrolijkste aankondigingen in het leven zijn die van een geboorte (zie dit deel II) en die van een huwelijk (zie deel III). Dat was heel anders in deel I van deze trilogie, waarin het om begrafenismuziek ging. Er is trouwens ook een overeenkomst tussen deel I en deel III: het gaat in die delen over talloze begrafenissen en over talloze bruiloften. Maar in dít deel II gaat het in wezen om slechts één geboorte: die van Jezus Christus in de ‘Kerstnacht’.
Kerstmis – het feest dat al eeuwenlang zwalkt tussen heidendom en christendom. Waarbij in een tijd van secularisatie het heidendom het steeds meer lijkt te winnen. Omgekeerd lijken zelfs de grootste heidenen ontvankelijk te blijven voor het mysterie van Kerst: een kind in een voerbak, opgeschrikte herders in het veld, een schare zingende engelen, sterrenwichelaars die op reis gaan vanwege een of andere bijzondere ster.
Prof. dr. Willem J. Ouweneel (1944) is gepromoveerd in de biologie (Utrecht 1970), in de filosofie (VU Amsterdam 1986) en in de theologie (Bloemfontein 1993). Hij is emeritus-hoogleraar wetenschapsleer van de natuurwetenschappen en emeritus-hoogleraar systematische theologie. Op het terrein van zijn grote liefhebberij, de muziek en haar geschiedenis, heeft hij verscheidene werken gepubliceerd: Bach, Mattheüs en het drama (1994; in 2015 heruitgegeven als Dramatiek in Bachs Mattheüs-Passion), Geschiedenis van de christelijke muziek (1996; hoofdredacteur), Een snoer van klanken: Honderd grootse componisten (2013), De weg van de hoogtijden (aan de hand van o.a. de cantates van Bach; 2021). Ook zijn boek Het paradijs (2020) bevat veel verwijzingen naar klassieke muziekwerken. En last but not least: Ouweneel heeft veertien jaar (1984-1998) een programma op Radio 4 gepresenteerd, hoofdzakelijk over de religieuze vocale muziek van Bach.
