Vanaf de jaren zestig van de vorige eeuw zette de kerk in Nederland de daling in. Inmiddels koerst ze op de nullijn af. Auteur Peter Siebesma in Verhaal van mensen: ’We mogen het vertrouwen in God uitspreken dat het misschien toch nog allemaal goed komt, maar het lijkt me naïef te denken dat we zonder onze actieve bemoeienis de kerk kunnen behouden.'
Het 'Verhaal van mensen' is geschiedenis, natuurlijk: het waren mensen die de gewijde teksten schreven, de ontwerpers van kerkelijke dogma’s de eeuwen door en de architecten van kerken. Mensen zijn verantwoordelijk voor het christelijke wereldbeeld, ook voor de bonte verzameling van kerken in ons eigen kleine landje. En mensen zijn er nu verantwoordelijk voor om nieuwe wegen te zoeken voor een kerk in zwaar weer.
Dit boek gaat over het 'Verhaal van mensen' als geschiedenis, maar vooral over de vraag hoe het verhaal verder moet. Peter Siebesma is kerkmusicus en ontwikkelingspsycholoog. Hij kiest er daarbij niet slechts voor, om de kerk een ander, fleuriger jasje te geven. Hij sluit aan op de visie van Gerard Dekker, hoogleraar godsdienstsociologie: ‘Een kerk is alleen levensvatbaar, wanneer ze is ingebed in de samenleving en waar het geloof niet contrasteert met cultuur en wetenschap’. Het nodigt de lezer uit om de discussie aan te gaan.
