Afgezonderde particuliere vermogens (e-book)

Sinds 1 januari 2010 is in het Nederlandse fiscale recht de rechtsfiguur afgezonderd particulier vermogen (APV) geïntroduceerd. De crux van het APV-regime is gelegen in de toerekening van de bezittingen en schulden alsmede de opbrengsten en uitgaven van het APV aan de inbrenger. Indien de inbrenger is overleden, vindt de hier bedoelde toerekening plaats aan de erfgenamen van de inbrenger. Toerekening aan een of meerdere begunstigden van het APV vindt slechts plaats indien de inbrenger, diens partner en diens erfgenamen niet te bepalen zijn.
Centraal in deze scriptie staat het antwoord op de vraag of de regeling van het afgezonderd particulier vermogen dogmatisch past in het Nederlandse fiscale recht, of de regeling van het afgezonderd particulier vermogen dient te worden herzien en welke alternatieven voor deze regeling denkbaar zijn.
Ter beantwoording van deze vraag wordt in de eerste plaats de verhouding bekeken tussen afgezonderde particuliere vermogens en andere doelvermogens in het Nederlandse recht. De civielrechtelijke kenmerken van de in de parlementaire geschiedenis genoemde verschijningsvormen van het APV worden uiteengezet en er wordt ingegaan op de fiscale kwalificatie en de fiscale transitie.
Na een schets van enige theoretische achtergronden met betrekking tot de belastingheffing in de inkomstenbelasting, de vennootschapsbelasting en de erf- en schenkbelasting, wordt de belastingheffing ten aanzien van afgezonderde particuliere vermogens voor 1 januari 2010 beschreven, zowel ten aanzien van APV’s die discretionair zijn als APV’s die niet-discretionair zijn.
Vervolgens wordt het APV-regime kritisch geanalyseerd. Hierbij wordt onder andere een vergelijking gemaakt tussen de belastingheffing op grond van het APV-regime en de wijze waarop APV’s in de belastingheffing werden betrokken voor 1 januari 2010. Ook wordt stilgestaan bij het antwoord op de vraag of afgezonderde vermogens die niet-discretionair
zijn onder het APV-regime vallen. Daarnaast wordt het APV-regime beoordeeld vanuit normen van behoorlijke fiscale wetgeving, te weten: rechtsgelijkheid, doelmatigheid en rechtszekerheid. Hierbij wordt onder meer getoetst of het APV-regime al dan niet in strijd is met art. 1 Eerste Protocol EVRM en het EU-recht.
Ten slotte worden er een aantal mogelijke alternatieven besproken voor het APV-regime. Hierbij wordt zowel ingegaan op alternatieven die in de literatuur zijn voorgesteld als op een eigen voorstel van de auteur.