Zal de falende ontwikkelingshulp uit het slop geraken als de civiele maatschappij gaat participeren in de totstandkoming van de Poverty Reduction Strategy Papers (PRSP), een nieuw paradigma in het denken over ontwikkelingshulp? Donoren zijn daar wel van overtuigd, zo lijkt het. Meer participatie van de civiele maatschappij op het beleidsniveau zal niet alleen leiden tot een grotere armoedegerichtheid van het beleid en de staat, maar is bovendien ook nog eens goed voor de democratie. Door het opvolgen van de werkzaamheden van de overheid zal deze immers steeds meer onder druk gezet worden om transparanter te gaan regeren en om rekenschap af te leggen. Participatie in de PRSP wordt in die zin naar voor geschoven als de motor voor zowel ontwikkeling als voor democratie. De auteurs van het boek plaatsen heel wat vraagtekens bij deze redeneringen. Uitgebreid veldwerk toont aan dat de verwachtingen omtrent de mogelijke rol van de civiele maatschappij in de beleidsparticipatie niet alleen veel te hoog gespannen, maar bovendien uitermate naïef en optimistisch zijn. Om te vermijden dat participatie vooral negatieve effecten zou kunnen opleveren worden in dit boek randvoorwaarden uitgetekend die moeten maken dat participatie effectief een bijdrage kan leveren tot een efficiënter (ontwikkelings)beleid. Speciale aandacht gaat daarbij uit naar de rol van internationale NGOs. Dit boek richt zich naast professionele ontwikkelingswerkers en NGOs ook tot allen die geinteresseerd zijn in ontwikkelingsdenken en de rol van de civiele maatschappij in bredere maatschappelijke processen in het Zuiden.
