De schilderijen van kunstenaar Anutosh lijken een blik te werpen op ondefinieerbare landschappen waarbinnen mysterieuze vormen zich vrij kunnen bewegen. De kunstenaar geeft de kijker de ruimte om vormen en kleuren naar eigen inzicht een betekenis te geven en te bepalen waar hij een uitzicht op heeft.
Voor Anutosh is zijn werk een zoektocht binnen de schilderkunst naar een eigen beeldtaal in vormen, texturen, kleuren en technieken. Niet alleen het zoeken naar schoonheid en harmonie maken daar deel van uit, maar ook naar beklemming en
bedreiging. Deze aspecten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden in zijn werk.
Op het eerste gezicht lijkt het werk ons een toegankelijke, natuurlijke ruimte te tonen, maar als we langer kijken zien we een ondoorgronde-lijke wereld die geheimen in zich draagt.
De buitenkant van de boomtakken, de bast, laat onze buitenkant zien, wat we willen representeren, wat we willen zijn. De roze vormen geven een inkijkje in de binnenwereld. Buitenkant en binnenkant zijn als masker en kern; de kwetsbare kern wordt beschermd door de bast aan de buitenkant. Het is een metafoor voor hoe verschillend de binnenwereld kan zijn in vergelijking tot de zichtbare werkelijkheid.
Jona van Zetten,
conservator UMC Utrecht
