Na de inspannende arbeid aan een boek over
de beeldhouwer Rodin reist de Duitse dichter
Rilke in 1903 naar Italië, vanwaar hij met
vele mensen correspondeert. Onder hen bevindt
zich een leerling van de militaire academie
Wiener-Neustadt, Franz Xaver Kappus,
die Rilke een paar gedichten ter beoordeling
stuurt. Hieruit ontwikkelt zich een briefwisseling
die (zonder het aandeel van Kappus)
in 1929 na Rilkes dood wordt gepubliceerd
en onder de titel Briefe an einen jungen dichter
een van de populairste werken van Rilke
wordt.
In een tijdspanne van vijf jaar legt Kappus
hem de meest uiteenlopende problemen
voor. Uit Rilkes antwoorden is zijn visie op
een groot aantal aspecten van het leven te
distilleren. Deze opvattingen van Rilke zullen
ook nu nog velen aanspreken, bijvoorbeeld
zijn hoop dat de tegenstellingen tussen man
en vrouw zullen worden opgeheven.
