Sinds De eeuw van mijn dochter (2007) heeft Ilja Leonard Pfeijffer vrijwel ieder jaar een toneeltekst afgeleverd. Dat heeft avondvullend werk als Malpensa, Blauwdruk voor een nog beter leven en recent De advocaat en Het achterhuis opgeleverd, maar ook een achttal kleinere stukken. Ze zijn alle doordrenkt met het thema liefde en altijd op de huid van de tijd geschreven. De politiek van Balkenende en Berlusconi, het graaikapitalisme, de deconfiture van Moszkowicz: het komt allemaal aan de orde in een sprankelende toneelverzameling die de auteur zelf wel omschrijft als de annalen van hen die er anders dan wij voor uitkomen dat zij een rol spelen.
