De dichter Horatius (65-8 v.Chr.) voorspelde dat zijn roem zo lang zou duren als het Romeinse rijk. Hij overtrof zijn eigen verwachtingen: meer dan twee millennia na hun verschijnen blijken zijn gedichten nog springlevend. Gevleugelde woorden als ‘pluk de dag’, ‘de gulden middenweg’ en ‘ik zal niet helemaal sterven’ trotseerden de tijd. De inspirator van talloze dichters (van Petrarca tot Auden) heet terecht de vader van de westerse lyriek.
Paul Claes plukte uit Horatius’ oden een tros van vijftig sappige gedichten. In deze keus proeven we minder de moralist dan de volbloedige zanger van wijn en liefde. De levendige berijmde vertaling toont Horatius als een fantasierijke, humoristische en geraffineerde meester. De welluidende Latijnse tekst mocht natuurlijk niet ontbreken.
