omdat ze mensen heeft gekend die geen stofwolk
veroorzaken maar eruit bestaan
Marieke Rijneveld zoekt in haar gedichten de ruimte van een weiland of de zee – maar ook die van een flat of dodemanshoek. Alles krijgt de breedte van haar dichterlijke blikveld, en zo krijgen de gewoonste dingen de ongewoonste proporties. De grote thema’s zijn aanwezig in de kleine woorden, en de beeldenrijkdom waarmee fantasie en werkelijkheid elkaar raken zorgt dat haar gedichten niet zijn te vangen. Wat grappig is wordt tragisch, wat stilstaat begint te bewegen, wat onzichtbaar is valt je onverhoeds aan. Dingen, dieren of mensen zijn soms ver weg of ze staan juist dichtbij, een soort kringloop van de weide blik.
De poëzie van Rijneveld is aards en gegrond maar haar stijl laat altijd de mogelijkheid open dat je iets heel anders hebt gelezen dan je dacht. Kalfsvlies is een avontuur.
