Er zit een meisje op het bed van Benjamin. Ze is meegelopen naar zijn hotelkamer in Barcelona en ze lijkt niet van plan weg te gaan. En dat terwijl zijn vroegere hartsvriendin ieder moment op de stoep kan staan. De vierentwintigjarige Benjamin denkt terug aan zijn moeder, die hij veel te kort heeft gekend; aan de kaasfonduekoning; aan oom Otto; en aan Lotte, die op een dag zijn leven binnendenderde als een vrachtwagen een benzinestation.
Arjen Lubach debuteerde in 2006 met de roman Mensen die ik ken die mijn moeder hebben gekend. Daarna schreef hij Bastaardsuiker en Magnus. Voor laatstgenoemde roman ontving hij de publieksprijs van de Dioraphte Jongerenliteratuurprijs. Zijn thriller IV werd bekroond met de Crimezone Debuutprijs 2013.
'Het indrukwekkende aan dit boek is dat het ontzettend grappig is en ook heel erg verdrietig.'
Kunststof
'Mensen die ik ken die mijn moeder hebben gekend bevat prachtig melancholieke passages en ontlokt de lezer regelmatig een glimlach om de absurdistische observaties van Benjamin.'
NRC Handelsblad
