‘Ik word wakker, doe een plas, sta op en denk: Verrek, het moest andersom.’ Of, zoals Finkers ooit al zei: ‘De leukste grappen zijn de grappen die niet zijn bedacht, maar ja, bedenk die maar eens.’ In oneliners als deze, maar ook in verzen als: ‘Ik zit voor het raam, ik fluister zacht haar naam: Veldhuis,’ wordt bij Finkers het ongerijmde geloofwaardiger dan het gezond verstand, dat immers al genoeg ellende veroorzaakt. Zijn wijsheden worden evenveel geciteerd in het café als op filosofencongressen. Finkers op papier is plezier waar je lach- en denkrimpels van krijgt.
In deze bundel zijn de overzichtswerken De cursus ‘omgaan met teleurstellingen’ gaat wederom niet door en Poëzie, zo moeilijk nie samengebracht.
