Sinds enige tijd verzorgt Joost Zwagerman in de Volkskrant een wekelijkse kroniek van het kijken, lezen en luisteren. Voor pessimisme, verzuurdheid en cynisme is daarin geen plaats. Integendeel, Zwagerman schrijft met het esprit en de gedrevenheid die inmiddels zijn handelsmerk zijn geworden.
Uitgangspunt voor ieder essay is tomeloze nieuwsgierigheid. Waarom maakt een kunstenaar een portret van Adolf Hitler als broze, breekbare man? Wie lijden er meer aan het leven in de serie mad Men, de mannen of de vrouwen? Wat is het geheim van het licht in de schilderijen van Vermeer? Waarom huilen mensen sneller bij het luisteren naar muziek dan bij het bekijken van een kunstwerk?
Zwagerman slaagt erin zijn lezers gelukig te maken doordat hij zijn kennis niet etaleert of droogjes overbrengt, maar doordat hij alle informatie onnadrukkelijk verbindt met zijn persoonlijke observaties en herinneringen. Kennis is geluk. Het lezen van Zwagermans boek ook.
