“Wat is er toch met me?” dat is de vraag die Mandy Donker zichzelf stelt als ze merkt dat de split en de spagaat haar plotseling niet meer lukken. Haar hobby was voltige; acrobatiek met paarden. Een hobby die ze opgaf omdat het lichamelijk niet meer lukte en daar baalde ze flink van. In dit boekje neemt Mandy je in duidelijke taal mee in haar eerlijke overpeinzingen over het leven met reuma. Waarom slikt ze medicijnen als ze niet helpen? Waarom hoeft ze niet meer op controle bij de reumatoloog, terwijl haar ziekte chronisch is? De buitenkant van mensen zegt niets over de binnenkant, vindt Mandy. Maar hoe lastig is het om je vooroordelen los te laten? Een mooi boekje voor iedereen die graag zelf keuzes maakt in het leven met reuma.
Mandy Donker (1994), woont in het mooie Drentse dorp Ruinen. Ze studeert Sociaal Pedagogische Hulpverlening in deeltijd. Ze werkt bij Trajectum Hoeve Boschoord. Ze is hier groepsleider op een groep met verstandelijk beperkten, deze hebben vaak ook gedragsproblematiek en een forensische status.
