Fenomenologie van de waarneming uit 1945 is het hoofdwerk van Maurice Merleau-Ponty, de filosoof die de fenomenologie op een heel nieuw spoor heeft gezet. Dit klassieke en tijdloze werk blijft het denken over lichaam en geest tot op de dag van vandaag bepalen. Merleau-Ponty bekritiseert theorieën van waarneming die een te rigide scheiding maken tussen subject en object, tussen de waarnemende mens en de waar te nemen werkelijkheid. Waarneming is lichamelijk, ik 'leef' mijn lichaam en ben lichamelijk bij de dingen in de wereld: beide zijn op die manier op elkaar betrokken. In Fenomenologie van de waarneming wordt deze innige relatie tussen lichaam en wereld op subtiele en spannende wijze nader onderzocht en onderbouwd, met veel aandacht voor onze vrijheid, seksualiteit en sterfelijkheid.
