In oude tijden was vuur een bron van vrees en fascinatie. Er
werden talloze mythen en verhalen verteld en geschreven waarin
het vuur was toebedeeld aan God of de goden. Zo bleek vuur
een krachtig instrument. Toen de moderne mens, geholpen
door wetenschap en techniek, het vuur eenmaal had getemd,
leken alle problemen verholpen: de controle over vuur en verbranding
zorgde voor vrijheid en vooruitgang. Waar hadden we
ons nog zorgen om te maken? Die achteloosheid krijgen we nu
als een boemerang in ons gezicht terug: het massale gebruik van
fossiele brandstoffen is ziekmakend voor mens én milieu.
In Vuur ontwikkelt Ignaas Devisch, geïnspireerd door denkers
als Peter Sloterdijk en Bruno Latour, een nieuw idee over de
plaats van vuur in onze wereld. Als we onze levensstandaard
willen behouden, kunnen we niet zonder een nieuwe bron die
onze vrijheid en welvaart in stand houdt zonder de wereld en
onszelf te vernietigen. De grootste vuurbol uit ons sterrenstelsel
– de zon – heeft dit potentieel. Kunnen we leren het heliocentrisme
werkelijk te omarmen?
