In Het tijdperk van de tovenaars wekt Wolfram Eilenberger deze
jaren tot leven: het decennium tussen levenslust en economische
crisis, ná de Eerste Wereldoorlog en vóór het opkomende
nationaalsocialisme en Europese fascisme. Hij vertelt over de
pijlsnelle opkomst van Martin Heidegger en diens liefde voor
Hannah Arendt. Over de immer dolende Walter Benjamin, die
in Parijs op zoek gaat naar de wortels van de moderne tijd. Over
genie en miljardairszoon Ludwig Wittgenstein die, terwijl hij in
Cambridge als een God aanbeden wordt, in Oostenrijk in armoede
als onderwijzer werkt. En over Ernst Cassirer, die in de
wijken van de Hamburgse middenklasse het antisemitisme aan
den lijve ondervindt.
Eilenberger ziet in de levens en de ideeën van deze denkers de
oorsprong van onze huidige wereld. Zijn terugblik op de jaren
twintig is dan ook tegelijk een inspiratie en een waarschuwing
- maar vooral ook een bron van groot leesplezier.
