Peter Pontiac (1951-2015) werkte sinds lange tijd aan een graphic novel over de dood – zijn eigen ernstige ziekte, die zich in 2010 onverwachts openbaarde, inbegrepen.
Naast groot tekenaar was Pontiac, zo blijkt in Styx meer dan ooit, ook een begaafd schrijver. Zijn archaïsche, ietwat Reviaanse correspondentie met onder anderen zijn broer Joost Pollmann, een bevriend kunstenaarspaar, vormgever Fake Booij en uitgever Joost Nijsen over de wording van Styx en zijn eigen ziekteverloop, is even geestig als schrijnend. Als aanvulling op de graphic novel stelde Fake Booij in samenwerking met Pontiacs weduwe Ipie uit deze correspondentie en prachtige schetsen een ontroerende bloemlezing samen, als tweede deel van dit schitterend vormgegeven boek. Joost Pollmann schreef bij dit deel een treffende inleiding, tevens in memoriam.
Styx is een must voor iedereen die de Nederlandse strip een warm hart toedraagt. En voor wie net als Pontiac onverschrokken is… zelfs in het aangezicht van de man met de zeis.
