In 1990 verdween een land van de wereldkaart. In de eenenveertig jaar die Oost-Duitsland heeft bestaan, was het in Westerse ogen meer een metafoor dan een echte plek, meer het clichébeeld van het grauwe communisme dan een land van echte mensen – met families, vrienden, huizen en werk. Na de eenwording van Duitsland in 1990 werd de geschiedenis van de DDR gepolitiseerd en gebagatelliseerd. Het leek alleen maar over Stasi-agenten, de greep van het partijapparaat en de onvrijheid van de burgers te gaan. De Duitse Democratische Republiek was lange tijd niet meer dan een muur in Berlijn.
In dit aanstekelijk geschreven boek, waarvan de rechten al zijn verkocht aan een groot aantal landen, rekent vooraanstaand historicus Katja Hoyer af met deze achterhaalde perceptie. In Achter de muur presenteert zij voor het eerst een volwaardige, evenwichtige geschiedenis van de DDR – een geschiedenis die enerzijds werd gemarkeerd door wachttorens aan de grens, door geheime politie en brute onderdrukking, maar anderzijds door uitgebreide sociale zorg, on geëvenaarde gendergelijkheid en afschaffing van klasseprivileges. Er waren burgers die het zwijgen werd opgelegd, maar, betoogt Hoyer, er waren er ook die zich voor het eerst gehoord voelden. Beide verdienen een plaats in het verhaal van de DDR.
Aan de hand van uitgebreide nieuwe research en getuigenissen uit de eerste hand schreef Hoyer een fascinerende geschiedenis van de DDR – een caleidoscoop van verschillende gezichtspunten, gebeurtenissen en verhalen. Van de puinhopen van de Tweede Wereldoorlog tot aan de ineenstorting van de Sovjet-Unie is dit het ware verhaal van dat andere Duitsland, het Duitsland achter de muur.
