Lof der Zotheid werd in 1509 geschreven en is sindsdien onverminderd populair gebleven. Deze beroemde tekst is een lofrede van de godin Zotheid op zichzelf. Aan een verwonderde menigte legt zij uit hoeveel de mensheid aan haar te danken heeft, en hoe ondraaglijk, vervelend en onaangenaam het leven zou zijn zonder haar. Vanaf haar verhoging tekent zij een onvergetelijk portret van de mensheid. Zij stelt allerlei ondeugden aan de kaak, belichaamd in de meest uiteenlopende personen — van koningen tot pausen. De bijtende satire trof doel, niet alleen in Erasmus’ eigen tijd, maar in alle tijden.
De vertaling is geïllustreerd met prachtige tekeningen die Hans Holbein de Jongere in zijn jeugd maakte in de marge van een exemplaar van het boek. Ze zijn even levendig en geestig als de tekst zelf — een schitterend stukje Renaissancekunst.
‘Lof der Zotheid toont de veranderlijkheid van waarden in een samenleving, die voor mensen vaak vast en onwrikbaar lijken, maar dwaas en onlogisch worden als je ze eens vanuit een ander perspectief durft te bekijken.’ — Ronald van Raak
Desiderius Erasmus (1466/9-1536) was een Nederlands humanist, theoloog, filosoof en pedagoog. Hij is een van de invloedrijkste denkers uit de Noordelijke Renaissance. Lof der Zotheid is zijn beroemdste werk.
