In Rode hongersnood vertelt Anne Applebaum het onthullende en controversiële verhaal over de hongersnood die Oekraïne doelbewust veroorzaakte, en die tot op de dag van vandaag sporen achterlaat.
In 1929 lanceerde Stalin de collectivisatie, die Sovjetboeren dwong hun land en bedrijf op te geven voor nieuwe collectieve boerderijen. Het resultaat was een enorm voedselgebrek, dat de meeste doden veroorzaakte in de Europese geschiedenis. Tussen 1931 en 1933 stierven er vijf miljoen mensen van de honger. Anne Applebaum onthult in dit boek dat drie miljoen van deze doden, in de Oekraïne, niet slechts slachtoffer waren van een ongelukkig beleid, maar eerder van een doelbewust plan om een groot deel van de Oekraïense bevolking te vervangen door Russischsprekende boeren.
Oekraïne moest, naast de graanschuur voor de Sovjetsteden, een buffer worden tussen de Sovjet-Unie en Europa. Toen de provincie in opstand kwam, sloot Stalin de grenzen en stopte hij de toevoer van voedsel. Een ongekende en catastrofale hongersnood was het gevolg. Mensen aten alles wat voorhanden was: gras, boomschors, honden, en in sommige gevallen zelfs elkaar. Rode hongersnood vertelt het schokkende verhaal van de Oekraïense genocide.
De pers over Anne Applebaum:
Over Goelag. Een geschiedenis:
‘Een voorbeeldig standaardwerk over de Goelag, met een vloed aan nieuwe gegevens.’ – Geert Mak
Over IJzeren gordijn:
‘Een indrukwekkende en bijzonder gedetailleerde studie.’ – Elsevier
