Het ‘boek der boeken’, in een gloednieuwe vertaling van Hans Driessen, met een inleiding van Thomas Mann.
Een werk heeft in sommige gevallen zijn eigen ambities, die die van de schrijver ver kunnen overtreffen, en dat is maar goed ook.
[…]
Een vooraanstaand Zweeds criticus verklaarde in alle beslistheid dat men zich nooit zou wagen aan een vertaling van dit boek, omdat het daar totaal ongeschikt voor was. Dat was een verkeerde voorspelling. De Toverberg is in bijna alle Europese talen vertaald, en geen van mijn boeken heeft, voor zover ik dat kan beoordelen, zoveel interesse gewekt in het buitenland.
[…]
Maar wie De Toverberg dan al heeft uitgelezen, die raad ik aan het nog een keer te lezen, want de bijzondere structuur ervan, zijn compositie brengt het met zich dat het plezier van de lezer zich bij de tweede keer zal vergroten en verdiepen – zoals je ook muziek al moet kennen om er echt van te kunnen genieten.
Thomas Mann over De Toverberg
De jonge Duitser Hans Castorp bezoekt zijn neef in het sanatorium in het Zwitserse Davos. Betoverd door de verleidelijke, zieke Klavdia Chauchat, blijft hij er echter geen drie weken maar zeven jaar. In de hermetische wereld van de Toverberg maakt Castorp een leerproces door, zijn inwijding in het leven, waarbij de humanist Ludovico Settembrini en de sinistere nihilist Leo Naphta strijden om zijn ziel.
De Toverberg is een onbetwist hoogtepunt in het oeuvre van Thomas Mann, die op sublieme wijze verbeeldt hoe de Duitse geestelijke elite aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog vluchtte in de ijle wereld van de cultuur.
