Vrouwen die zich kritisch uitlaten over mannen karakteriseren als mannenhater: het is nog altijd een wijdverspreide tactiek om vrouwen monddood te maken. Pauline Harmange is de misogynie en ongelijkheid in de wereld zat en verheft scheldwoord tot geuzen naam: ja, ze is een mannenhater. Want vrouwen hebben goede redenen om mannen te verwerpen en te verafschuwen. Haar systeemkritiek gaat een stap verder: wat als woede jegens mannen in feite een vreugdevolle, emancipatoire weg is naar een rechtvaardiger wereld? Wat als het verwerpen van mannen nieuwe ruimte biedt voor vrouwelijke relaties die wel wederkerig en gelijkwaardig zijn? Dit bruisende pleidooi is onbeschroomd, controversieel en polemisch: een breekijzer in een maatschappelijk debat dat gevoerd móét worden.
