Christine D’haen (1923-2009) was de allereerste vrouw die de Prijs der Nederlandse Letteren ontving. Haar eeuwfeest is een welkome gelegenheid om haar werk te herlezen. Daarom stelden twee bewonderaars van haar poëzie deze pakkende bloemlezing samen.
De rode lijn vormt de biografie van een dichteres voor wie dichten en leven samenvielen. We horen hier de woorden van een opgroeiende vrouw, een vriendin, een minnares, een echtgenote, een moeder, een reizigster, een liefhebster van natuur en cultuur. Het geheel wordt besloten met de cyclus ‘Geboorte’, waarin de dichteres voor het laatst haar bewogen bestaan overziet. Terecht ontving de schrijfster de Anna Bijns Prijs, een literaire onderscheiding voor de vrouwelijke stem.
Het is niets is een citaat uit het bekende gedicht ‘Daimoon megas’, waarin de spreekster de slapende geliefde plaatst tegenover de lokroep van het Niets. d
Dichter, romancier, essayist, vertaler en bloemlezer Paul Claes (1943) is een van de vruchtbaarste en veelzijdigste auteurs van de Lage Landen. Hij promoveerde tot doctor in de letteren met een proefschrift over Hugo Claus en doceerde aan de universiteiten van Nijmegen en Leuven.
Piet Couttenier (1947), emeritus hoogleraar aan de universiteiten van Antwerpen en Leuven, publiceerde vooral over de Vlaamse literatuur van de negentiende eeuw. Bij het Poëziecentrum verscheen zijn populaire bloemlezing uit de poëzie van Guido Gezelle, Mijn dichten, mijn geliefde (1989).
