“Zeker, liefde is zo bitterzoet, en zolang we in deze wereld zijn, heeft ze nooit een volkomen zoete zoetheid, omdat ze niet volmaakt en ook nooit puur verzadigd en tevreden is, en toch blijft ze zeer aangenaam, terwijl haar bitterheid de zoetheid van haar zoetheid zuivert, zoals haar zoetheid de gratie van haar bitterheid aanscherpt.” (François de Sales, Traité de l’amour de Dieu)
“Als kind kennen we het verdriet dat grenst aan de gelukzaligheid. Als volwassene ben je daarvoor te hard geworden. Het tot tranen toe geroerd worden is een herinnering aan hoe het hart verzacht wordt door het leed.”
