Poëtische, bijna sensuele ‘landschappen’ in zwart-wit
In de luwte van de tijd is een ontdekkingsreis op één vierkante meter én een ontdekking van de kracht en werking van ‘onbevangen doelloos’ spel.
Wat gebeurt er als we opnieuw nieuwsgierig kijken naar hetgeen we al zo goed denken te kennen? Dat was het uitgangspunt. Het resulteerde in een serie sensuele en poëtische beelden, bijna abstracte ‘landschappen’. Gemaakt van een in elke berm groeiende plant: de papaver.
Het boek toont ons een onbekende kant van het plantenleven en daarmee een andere werkelijkheidslaag. Een ode aan het mysterie van het leven en de schoonheid van de wereld om ons heen.
Een hoopvol lenteboek.
Directeur van het Foto- en mediamuseum in Hilversum Stef van Breugel schrijft :
‘Hapé Smeele gaat met ‘In de luwte van de tijd’ op zoek naar het detail. Het blijkt een wereld van zichzelf te zijn. Smeele gaat er met zijn fotocamera op af en dan blijkt dat we voor een verrassing komen te staan. We moeten op zoek naar een nieuwe vertaling van wat er is en wat we zien. Hoewel de creativiteit die in het detail besloten niet per se vraagt om woorden. Het in stilte tot je nemen is misschien wel net zo fascinerend! Er gaat hoe dan ook een wereld open.
Hapé Smeele (1962), publiceerde eerder o.a. een drietal bekroonde fotoboeken over het thema ‘kwaliteit van leven’. Zijn werk was te zien in musea en galeries.
www.hapesmeele.nl
