Het verbrande kind gaat over liefde en rouw in een Stockholms arbeidersmilieu. In de jaren veertig van de vorige eeuw belandt de jongeman Bengt in een diepe, persoonlijke crisis na de onverwachte dood van zijn moeder. Terwijl hij om probeert te gaan met het verlies, verandert zijn wanhoop langzaam in woede wanneer hij ontdekt dat zijn vader een minnares heeft. Hij klaagt eerst met buitensporige haat zijn vader en diens minnares aan voor wat ze zijn moeder hebben aangedaan en zweert wraak te nemen. Maar als hij de minnares ontmoet, wordt hij zelf een bedrieger en leugenaar in verhouding tot zijn vader en zijn vriendin.
Het verbrande kind is een meedogenloze roman over pijn en woede, wanhoop en hartstocht, over bedrog en zelfbedrog.
Stig Dagerman (1923-1954) debuteerde op tweeëntwintigjarige leeftijd met de roman De slang en publiceerde daarna in vier jaar tijd de verhalenbundel Natte sneeuw, het reisverslag Duitse herfst en de romans Het eiland der verdoemden, Het verbrande kind en Bruiloftslied. Hij geldt wegens zijn originaliteit en intensiteit als een van de allergrootste Zweedse schrijvers. Op eenendertigjarige leeftijd pleegde hij zelfmoord.
‘Een van de grootste naoorlogse schrijvers van Zweden.’ Jeroen Brouwers
‘Een opzienbarende roman met een woest psychologisch inzicht, die, naar mijn mening, een groot internationaal publiek verdient… heel erg een boek voor onze tijd.’ Siri Hustvedt
