Thomas Bernhards onvoorwaardelijke geschenk aan de wereldliteratuur: zijn roman Auslöschung.
Frankfurter Allgemeine
“Het enige dat ik al definitief in mijn hoofd heb, had ik tegen Gambetti gezegd, is de titel Uitwissing, want mijn verslag is er alleen maar voor bedoeld om wat erin beschreven wordt uit te wissen, alles uit te wissen wat ik onder Wolfsegg versta, en alles wat Wolfsegg is, alles, Gambetti, begrijp je, inderdaad werkelijk alles.”
Franz-Josef Murau, de achtenveertigjarige hoofdpersoon van Uitwissing, woont in Rome, is leraar van Gambetti en al twintig jaar weg uit Wolfsegg, het landgoed van zijn schatrijke familie in Opper-Oostenrijk.
In Uitwissing doet Murau een ultieme poging zich, in wat hij zijn antiautobiografie noemt, te ontdoen van zijn ‘Herkunftskomplex’ en af te rekenen met alles waar Wolfsegg voor staat.
Uitwissing is het laatste grote prozawerk van Thomas Bernhard (1931-1989). Centraal staat de vraag of een mens in staat is zich te ontdoen van datgene waar hij zich door zijn afkomst mee belast weet.
