David Van Turnhout volgt samen met Dirk Verhofstadt het spoor van zijn Joodse grootvader, Ide Leib Kartuz. Op de vlucht voor antisemitisme en geweld, kwam hij in 1929 naar Antwerpen, waar hij zich vestigde als kleermaker. Zijn achtergebleven familie belandde in het getto van Radomsko. Elk familielid werd vergast in Treblinka, er bleef niemand meer over. In België ging Kartuz bij het verzet, maar in 1942 pakten de nazi’s hem op en deporteerden hem via Breendonk en de Dossinkazerne naar Auschwitz. Zijn vrouw en twee kinderen vonden meteen bij hun aankomst een gruwelijke dood.
Zelf overleefde hij in een commando van kleermakers en onderging hij een onmenselijke dodenmars naar Mauthausen. Na de oorlog maakte hij in Antwerpen maatpakken voor bankiers, diamantairs en andere toplui. Hij hertrouwde en kreeg opnieuw twee kinderen. Zijn laatste strijd voerde hij tegen de Belgische staat voor erkenning als Belg, weerstander en oorlogsslachtoffer. Slechts weinigen weten hoe bijzonder moeilijk het na de bevrijding voor de Joden in België nog was.
De auteurs graven tot diep in de kern van de Holocaust en onderzoeken van Radomsko tot Miami elk spoor. In de archieven van Auschwitz ontdekten ze onuitgegeven getuigenissen van kleermakers in Blok 1. Totaal onverwacht vonden ze in Florida ook een nichtje van Ide. Zij overleefde door als kind onder te duiken op een zolder in Brussel. Hun zoektocht slingert een jaar lang tussen belangrijke ontdekkingen en tegenslagen, maar in dit eerbetoon krijgt een onbekende geschiedenis eindelijk een gezicht.
