Gerrit Komrij debuteerde vijftig jaar geleden met poëzie die voor die tijd zeer opvallend en afwijkend was: vormvaste en virtuoze gedichten, met een hang naar het absurde. Komrij’s werk ontwikkelde zich van frivole ongrijpbaarheid naar groeiende ernst, een donkergrijs getinte visie op het ondermaans bestaan.
‘Ik was verliefd op jouw durf. Ik was geïmponeerd door jouw technische bravoure.’ Tom Lanoye
‘Ik ken geen dichter bij wie de versplintering zo mooi opbloeit in vormvaste verzen. Bij Komrij weet je nooit of de ontgoocheling nu positief of negatief is, of je nu moet huilen of lachen. Bij Komrij gebeurt beide.’ Ramsey Nasr
Alle gedichten omvat vijftig jaar dichterschap: Alle gedichten tot gisteren (2004) en de bundels die daarna verschenen, Spaans benauwd (2005) en Boemerang (2013). Een eigenzinnig, omvangrijk en imposant oeuvre waarin het eindeloos ontdekken en herontdekken is.
Het was op de Jachthuisweg. Daar werd ik, op mijn negentiende, dichter. In een handomdraai was het gebeurd.
