Twee jaar na Een liefde in Parijs schreef Remco Campert Het satijnen hart, een roman die thematisch nauw aansluit bij de voorganger. De oude kunstenaar Hendrik van Otterlo ontvangt het doodsbericht van zijn ex-vriendin Cissy.
Ruim twintig jaar geleden, in de nacht nadat ze hem had verlaten, maakte hij een woest zelfportret, zijn laatste belangrijke doek. Na die nacht heeft hij zijn atelier nooit meer betreden en geen penseel meer aangeraakt. Het satijnen hart is een scherp en weemoedig portret van een schilder die tot op hoge leeftijd niet kan kiezen tussen liefde en kunst.
