De ontdekking van de Borneomens is de naam van een biografie die kleinzoon Laurens Hakluyt over zijn beroemde grootvader Alexander Hakluyt heeft geschreven. In de jaren twintig van de vorige eeuw ontdekte de toen nog jonge Alexander de povere resten van een mensachtige in het oerwoud van Borneo. Tot grote teleurstelling van Laurens werd de biografie door de critici niet met open armen ontvangen.
Dat brengt hem ertoe zijn geluk op boekenmarkten te beproeven. Hij is ervan overtuigd dat er voldoende interesse bij lezers bestaat om zijn boek naar een tweede druk te stuwen. Bovendien voelt hij zich tegenover zijn grootvader, op wiens vondst destijds eveneens negatief werd gereageerd, verplicht om niet bij de pakken neer te zitten.
Op de markten voert Laurens talloze absurde en vaak hilarische gesprekjes met potentiële klanten. Daarnaast hebben zijn buren, vaak antiquaren met grote specifieke kennis, hem van alles te vertellen.
Van meet af aan wordt hij lastiggevallen en geïntimideerd door een man die beweert dat hij een meesterwerk heeft geschreven dat in het hele land een schok zal veroorzaken. Uiteindelijk komt het op de Groningse kerstmarkt tot een beslissende confrontatie.
