We kunnen ons geen leven zonder vriendschap voorstellen. Sommige vriendschappen blijven stevig aanwezig, een leven lang. Wanneer ons leven zich ontvouwt en elke nieuwe levensfase aanbreekt, zijn vrienden de omringende supporters. Als jobs en relaties komen en gaan, blijven vrienden als een vuurtoren onvoorwaardelijk daar. Sommige vriendschappen zijn dan weer nieuwer: we delen geen verleden samen, maar we zetten samen een stap in de toekomst. Ook die vriendschappen sluiten we in ons hart.
Onvermijdelijk is vriendschap ook eindig, en gaan vrienden soms ‘uit elkaar’. Omdat vriendschap zo kernachtig onze identiteit mee vormgeeft, kan zo’n verlies stevig binnenkomen. Een vriendschapseinde kan pijnlijk, begrijpelijk, noodgedwongen, ongewild... zijn. We hebben geen script over hoe vriendschappen eindigen en geen taal om een gesprek te voeren als we een vriendschap willen stopzetten.
Vriendschapsverlies is een thema dat velen beroert. We dragen het mee als een steentje in de schoen: onzichtbaar, vervelend, moeilijk te negeren, maar niet hetzelfde als een rotsblok op je borst.
Wanneer komt een vriendschap in moeilijkheden? Is er zoiets als ‘vriendschapsverdriet’? Hoe herstel je na een pijnlijke vriendschapsbreuk? Laat je een vriendschap verwateren, of kies je beter voor een ‘exitgesprek’? Kan een vriendschap nog een tweede kans krijgen? En als je vriendschapsverlies hebt meegemaakt, kan het je dan iets leren over hoe je vriendschap in de toekomst kan vasthouden op een duurzame manier?
Een erkennend en troostend boek voor iedereen die in aanraking kwam met vriendschapsverlies, of voor iedereen die graag iets wil leren over vriendschap en wat daarin belangrijk is. Het boek is tegelijkertijd een pleidooi voor vriendschap, als een vorm van liefde: een fundamentele, zeer essentiële vorm van liefde die we vaak nog te weinig naar waarde schatten.
