Dit boek werd voor het eerst gepubliceerd in het Turks onder de titel Bilinmeyen Osmanlı, met als coauteur Prof. Dr. Said Öztürk, en werden er 250.000 exemplaren van gedrukt. Ik beantwoordde 290 vragen, terwijl Öztürk er in totaal 13 beantwoordde. Hij werkte mee aan de bronvermeldingen en referenties en heeft het boek onvermoeibaar nagelezen en geredigeerd. Bovendien werd dit boek later vertaald in het Arabisch; de eerste editie werd gepubliceerd door Osmanlı Araştirmalari Vakfi (OSAV), Istanbul, en de tweede zal worden gepubliceerd door Dār al-Shouroq in Caïro.
De Nederlandse versie van dit boek is bijna een apart werk geworden van de eerdergenoemde versies. Hoewel het grootste deel in het Nederlands werd vertaald door vertaalcommissie IUASR, moest het boek op een aantal punten worden verbeterd en moesten sommige artikelen worden herschreven na raadpleging van westerse bronnen over de verschillende onderwerpen. Daarom heb ik de titel en de opmaak van het boek voornamelijk om deze reden veranderd. Maar ik heb aangegeven welke artikelen door Prof. Öztürk zijn geschreven.
Ter voorbereiding van dit boek zijn de vragen die het behandelt sinds 1983 besproken in academisch onderzoek, en daarnaast zijn er honderden conferenties gehouden in heel Anatolië. Als gevolg daarvan hebben zich meer dan 5000 vragen verzameld in onze “vraagbaak”, in geschreven vorm ingediend door zowel lezers als toehoorders. Bijvoorbeeld, de kwestie van ḥarem komt op de eerste plaats, met 503 vragen. De vraag of de Ottomaanse Sulṭāns, met name Bayezid de Donder, alcohol dronken komt op de tweede plaats, met 276 vragen. Deze werden gevolgd door vragen over broederschapsrechten en vrijheden in de Osmaanse staat, de vraag of de Sulṭāns op bedevaart gingen, of Sulṭān Waḥīduddin een verrader was, enz. Onnodig te zeggen dat wij ons hebben laten inspireren door soortgelijk onderzoek dat op dit gebied is gedaan.
Er zijn 307 verschillende onderwerpen in dit boek, waarvan sommige hieronder staan:
– Oorlog (jihād) in de Osmaanse staat en de wettelijke beginselen van de veroveringspolitiek in de Osmaanse staat
– Het Devşirme (devshirmeh) systeem
– De beweringen dat de Osmaanse staat de Bektaşi en Alevitische tradities aanhield gedurende de jaren van zijn stichting tot Sulṭān Selim de Excellente en dat de Abdalan-ı Rum bestond uit Bektaşi Baba’s en Alevitische Dedes.
– Over geruchten dat sommige Osmaanse Sulṭāns verslaafd waren aan alcohol en zelfs onwettige carrouals hielden in het Paleis.
– De wettigheid van broedermoord in de Osmaanse staat en sommige beweringen van sommige historici over wreedheid en massamoord omwille van het claimen van de Sultanat.
– Er zijn beweringen dat Sulṭān Meḥmed de Veroveraar sympathiek stond tegenover het christendom en correspondeerde met de paus.
– Over de Ottomaanse staat die hulp aanbood aan de Andalusische staat die in 1492 werd verwoest.
– Ottomaanse harem.
– Ottomaanse wetboeken.
– Ottomaans rechtssysteem en islamitische wet.
– Welke gebeurtenissen hebben de haat gezaaid tussen Arabieren en Turken, die beiden moslim zijn?
– De redenen voor het verval en de val van de Ottomaanse staat.
– De capitulaties als een van de redenen voor de beëindiging van de Ottomaanse staat.
