Een blauwe progressist behandelt het leven en denken van de Belgische progressistische schrijver en politiek filosoof Charles Potvin (1818-1902). Decennialang is het stil gebleven rond hem. Deze vrijdenker liet nochtans een rijk oeuvre na van politiek en kunstkritisch gerelateerde werken en was één van de belangrijke figuren van de progressistische liberale cultuur in Brussel. Potvin stond in contact met enkele van de grootste schrijvers en denkers van zijn tijd zoals Victor Hugo en Giuseppe Mazzini.
Deze studie is geen traditionele chronologische biografie over het leven en werk van Charles Potvin. De auteur analyseert Potvins oeuvre in zijn politieke en intellectuele context en gebruikt dit als leidraad om de veelvormige liberale politieke cultuur in België vóór de Eerste Wereldoorlog te kaderen. De in 1846 opgerichte liberale partij werd gedragen door een breed middenveld van netwerken, personen en verenigingen. Potvin fungeert hier als gids bij die talrijke formele en informele contacten, vergaderingen, banketten en belangengroepen die aan de basis lagen van de niet-geïnstitutionaliseerde vormen van politiek in Brussel.
