De verhalen in dit boek werden in ca. 1780 geschreven door schipper Leendert Buijsertszoon van der Plas. Van der Plas doet verslag van twee reizen ter visserij: een reis met de vleet, waarmee de zeelui op haring vissen, en een reis met het schrobnet, om andere vis te vangen. De eerste reis voert naar de kust van Engeland, op de tweede reis blijven ze onder de Hollandse kust. De twee verhalen spelen zich af in de achttiende eeuw, de tijd van de vroege bomschuiten.
De vissers maken allerlei avonturen mee: er steekt een storm op, ze raken een vleet kwijt, er breekt een zwaard in stukken en er zwemmen haaien in de netten. Bovendien overvaart een groot schip hun netten. Uiteindelijk loopt alles toch nog goed af en keren ze naar Katwijk terug met een volle schuit vis. Eind goed, al goed.
Manuscript
Het manuscript van Leendert Buijsertszoon van der Plas bevindt zich in de kluis van de Leidse universiteitsbibliotheek, die het sinds 1790 bewaart. Het is een uniek handschrift, omdat het het enige, overgeleverde ooggetuigenverslag van het Katwijkse vissersleven uit die tijd is. In de uitgave van Leendert de Vink is het achttiende-eeuwse handschrift fotografisch afgedrukt, samen met een transcriptie en hertaling in hedendaags Nederlands, zodat het voor lezers van nu probleemloos te begrijpen is.
Het boek bevat talloze, nog niet eerder gepubliceerde afbeeldingen in kleur, zoals een zeekaart met daarop de plaatsen en visgronden die de vissers onderweg aandeden.
