Het is bijna niet meer voor te stellen, maar Albanië, het armste land van Europa, beschouwde zichzelf tot 1991
als ‘baken voor het ware socialisme’ en enige natie ter wereld die het ‘marxisme-leninisme in zijn zuiverste vorm’
praktiseerde. Na de val van het communisme kwam een werkelijkheid aan het licht die haaks stond op het beeld
dat het geïsoleerde dwergstaatje tot dan toe van zichzelf presenteerde. Deze geactualiseerde herdruk van De papieren heilstaat (1992) grijpt terug op rode romantiek die bijna een halve eeuw standhield – niet alleen op de Balkan, maar ook in Nederland waar het door Enver Hoxha met ijzeren vuist geleide systeem in radicaal-linkse kring bewondering oogstte.
‘Ik onderging Albanië als een droom. We waren daar in een land waar we gevoelsmatig solidair mee waren. De politieke
lijn die de Albanezen in de praktijk brachten kwam overeen met het systeem dat we in Nederland nastreefden. Ze hadden
het kapitalisme bedwongen. Ik was nooit eerder op de Balkan geweest; het klimaat, de cultuur, het landschap – alles was
nieuw voor me. Uit intuïtie wist ik dat ik hierachter moest staan.’ – Piet Ordeman, Albanië-promotor
Rudie Kagie verdiende zijn sporen bij het weekblad Vrij Nederland en is co-hoofdredacteur van de tweewekelijkse
opiniekrant Argus. Hij publiceerde frequent over Albanië, waaronder De papieren heilstaat (1992), een klassieker die
geactualiseerd en voorzien van een uitgebreid voorwoord eindelijk weer verkrijgbaar is.
