Joodse 'burgemeester' in oorlogstijd

‘Een einde aan de komedie. (...) Eindelijk weer kunnen denken
en zeggen wat je wil, geen rol hoeven spelen, jezelf niet groter
hoeven voordoen dan je bent.’
Zo omschrijft Abraham Roos hoe hij zich voelt als Nederland
eindelijk is bevrijd. Bijna anderhalf jaar lang kon Ab, ondergedoken,
zichzelf niet zijn. Hij wás Theo van Leur, de vertegenwoordiger van
de Ortskommandant van Amerongen. Als de facto burgemeester
van het Utrechtse dorp onderhield hij tegelijkertijd nauwe banden
met het lokale verzet.
Dit boek vertelt niet alleen hoe Ab noodgedwongen Theodorus
Marinus van Leur werd, het vertelt ook het even schrijnende
oorlogsverhaal van de familie van de kruidenier en van enkele van
zijn vrienden. Journalist Leonie Sinnema hielp Jaap Roos, Abrahams
oudste zoon, dit indrukwekkende familieverhaal uitzoeken en
opschrijven.
De oorlog blijft onwerkelijk, wat je moest doen om een kans te
hebben te overleven ook. Ab Roos’ relaas is er een van moed,
vindingrijkheid en groot doorzettingsvermogen. Gebaseerd op
originele documenten van tijdens en na de oorlog biedt De
burgemeester een aangrijpend portret van een heel markante man
en zijn familie.