Honderd jaar na dato is de Armeense genocide (door het kabinet omschreven als de ‘Armeense kwestie’) nog steeds onderwerp van maatschappelijk en politiek debat. Er is echter weinig bekend over de reactie van het christelijke en neutrale Nederland, ruim een eeuw geleden, op de vervolgingen van de Armeense christenen in het Ottomaanse rijk.
Na jarenlang onderzoek in talrijke binnen- en buitenlandse archieven presenteert Dirk Roodzant een indringend beeld. Legio landgenoten – politici, gezanten en consuls, missionarissen, zendelingen, toeristen, schrijvers, kunstenaars en ingenieurs – blijken te hebben bericht over de ‘Armeense gruwelen’. Velen waren zelfs ooggetuigen van wat activisten in die tijd de moord “op nagenoeg een geheel volk” noemden.
