Ik vraag me af of grote dieren meer verdriet hebben dan kleine omdat ze zo groot zijn. Walvissen en olifanten en zo. Bij mensen is het net andersom. Kinderen huilen meer dan volwassenen. Tenminste, de meeste kinderen. Ik niet. Ik wil niet, want dat haalt niets uit. Dat weet ik, omdat ik het al geprobeerd heb. Aan tranen heb je toch niks.
Het meisje in dit verhaal brengt de zomervakantie door bij haar grootouders aan een afgelegen fjord. Haar vader is pas gestorven, maar ze huilt niet. Dat helpt niet, vindt ze. En dan spoelt er opeens een walvis aan op het strand.
Een meeslepend verhaal over verlies en aanvaarding, en over de bijzondere band tussen kinderen en hun grootouders. Voor kinderen vanaf 10 jaar.
