Marcel is tien wanneer zijn zusje Mira sterft. Mira had leukemie. Leukemira, zo noemde hij haar. Daar moest Mira altijd erg om lachen. Marcel besluit het dagboek dat Mira begonnen is af te maken. Het dagboek wordt een aangrijpend relaas van het rouwproces dat volgt
op Mira’s dood. Voor zijn ouders staat de wereld stil, maar Marcel gaat moedig door. Hij beschrijft hoe het leven verder gaat en hoe er altijd wel iets is wat hem aan Mira herinnert.
