Het prentenboek 'Tot voorbij de regenboog', vertelt het verhaal van Léon die op zoek gaat naar zijn papa. Die is gestorven en komt nooit meer terug. Papa is achter de regenboog, weet Léon. Daar zijn de bomen altijd groen en de bloemen hebben er prachtige kleuren. Op zijn tocht naar de regenboog ontmoet Léon dieren die hem helpen zijn verdriet te verwerken. Dit verhaal gaat niet over een papa die sterft, maar over de manier waarop Léon met dat verdriet omgaat. Op die manier reikt het boek kinderen handvaten aan om zelf met hun verdriet aan de slag te gaan. Alle vier de stappen van rouwverwerking komen er in aan bod.
De schrijver koos er bewust voor om de overleden papa geen sterretje aan de hemel te laten worden. Een sterretje is te concreet en kan kinderen onrustig maken: "Welke ster is papa nu eigenlijk?" De regenboog is daarentegen veel vager, we kunnen die plaats niet duiden. Net zoals we niet weten waar de overleden mensen zijn. Maar hoe mooi is het om, wanneer je een regenboog opmerkt, te kunnen zeggen: "kijk daar, een regenboog, dat zal papa of opa zijn..." Blijven praten over de overleden geliefde is belangrijk voor de verwerking, zowel bij kinderen als volwassenen. Op het einde van het boek verhuist papa naar het hart van Léon. Daar leeft hij verder. En als Léon het even moeilijk heeft, dan knijpt hij in zijn knuffelsteen. De steen, die eerst koud aanvoelt warmt op in zijn hand. Zo voelt hij papa weer even dichtbij.
Het boek wil jonge kinderen helpen bij rouw en verdriet. Het maakt de dood bespreekbaar, vertelt expliciet wat dood zijn betekent en reikt kinderen handvaten aan om hun verdriet te verwerken. Het boek toont dat je verdriet mag hebben, maar ook dat je troost kan vinden bij anderen of bij een knuffeldier. Dat een ritueel om samen een dode te herdenken troost biedt. En, hoe groot het verdriet ook is, we kunnen de draad van het leven weer opnemen en gelukkig worden.
Ondanks het onderwerp is dit geen verdrietig en somber boek. De tekeningen, het kleurgebruik en het verhaal maken de dood bespreekbaar, maar leggen de focus op de schoonheid van het leven.
Achteraan het boek vind je heel wat weetjes over hoe kinderen rouwen en tips om hen daarbij te helpen. En omdat kinderen hun verdriet verwerken door ermee bezig te zijn, staan er ook heel wat doetips in het boek.
"Een boek dat met heel veel zorg en aandacht voor het jonge kind is samengesteld. Een aanrader voor scholen, palliatieve diensten, hulpverleners en gezinsleden."
- Fabienne De Groote - Integratief therapeut bij De Bleekweide -
Bij dit boek zijn twee Troostpakketten gemaakt (meer info vind je op de website van de auteur):
* eentje voor thuisgebruik (ISBN 978908180098)3
* eentje voor professionelen, zoals scholen, hulpverleners, ... (ISBN 9789081800976).
Voor kinderen vanaf 3 jaar die iemand moeten missen die ze graag zien: een broertje of zusje, een mama of papa, een grootouder, een huisdier, ...
