Actrice Diane Lensink (1950-2012) ontdekte in 1978, bij toeval, het totaal verlaten gehucht Vinazza en was meteen verliefd.
Stukje bij beetje kocht ze er al de huisjes en bijbehorende olijfbomen op en ging er in 1993 permanent wonen.
Zij maakte van het paradijselijke Vinazza, diep verborgen in de uitlopers van de Italiaanse Alpen, een agriturismo met een eigen grote moestuin, waar levensgenieters, natuurliefhebbers en rustzoekers zich ook tegoed kunnen doen aan haar geweldige keuken.
Alles is hier puur en bereid met wat de natuur op dat moment te bieden heeft.
De heerlijke en eerlijke recepten van Vinazza worden in deze Dikke Vinazza afgewisseld met charmante en ontroerende schetsen van het leven en de mensen in dit deel van Ligurië.
`Wie er eenmaal is geweest, komt altijd terug. Want er bestaat geen tweede
Vinazza. De vallei met eeuwenoude olijfbomen, de uilen, de everzwijnen,
de krekels en de duizenden vuurvliegjes. De brandende zon op de uit ruwe
steen opgetrokken boerenhuisjes en de pergola van blauwe regen.'
Het Parool
`Misschien lekkerbek ik extra omdat ik zelf een jaar in Italië heb gewoond,
maar zoals het hier beschreven staat, zo is het. Daarbij komt dat Lensink
zeer vaardig is met de pen. En met de pollepel en het mes, als ik het zo bekijk.
Het water loopt me in de mond. 'Je kunt bij mij goed eten. Wat weer niet wil
zeggen dat ik heel goed kan koken. Maar ik heb goede spullen,' schrijft ze.
Onnodige bescheidenheid, lijkt me, maar ondertussen wel het credo van de
Italiaanse keuken.'
de Volkskrant, Onno Kleyn over Vinazza. De maan, het land en het leven.
