Het jaar 1988 betekende voor de ruimtelijke ordening een grote omslag. Naar aanleiding van de in dat jaar verschenen Vierde Nota ging de schop overal in Nederland in de grond. Schiphol en de Rotterdamse haven promoveerden tot 'mainports', de Betuwelijn en de HSL werden aangelegd. In onbruik geraakte stedelijke gebieden veranderden in nieuwe woonlocaties, zoals het Oostelijk Havengebied in Amsterdam en Maastricht Céramique. Aan de stadsranden verschenen de veelbesproken vinexwijken. In het landelijk gebied kwam de Ecologische Hoofdstructuur en veel 'nieuwe natuur'.
Dit boek laat zien hoe omvangrijk en ingrijpend die ruimtelijke metamorfose is geweest. Maar het plaatst ook kritische kanttekeningen bij het beleid. De marktgerichte ruimtelijke ordening is inmiddels vastgelopen in een vastgoedcrisis en nieuwe wegen worden verkend. Welk deel van de erfenis uit het tijdperk van de Vierde Nota is het waard om mee te nemen naar de toekomst en welk deel kunnen we beter achter ons laten?
