Het werk van Desirée Dolron heeft zich de afgelopen 25 jaar gemanifesteerd als een intense opeenstapeling van ervaringen en ontmoetingen, verenigd in haar ambitieuze benadering van fotografie. Dit essay over haar serie Xteriors is een bespiegeling over de kern en creatieve context van een kunstenares die voortdurend bezig is met thema's van kaliber: de hartstocht van religieuze ceremonies op het zuidelijk halfrond, het geduldig de geschiedenis 'uitzitten' dat zo sterk is ingebed in het Cubaanse leven, het buitenaardse doolhof van een Texaanse bayou, en de donkere en stille wereld van Xteriors, bevolkt door in beslag genomen, fantasmagorische personages.
