De fascinerende geschiedenis van Bachs muzikaal testament. Enkele maanden vóór zijn overlijden in 1750 voltooide Johan Sebastian Bach zijn muzikaal testament: de h-Moll-Messe. Hij creëerde hiermee een bewonderenswaardige synthese van de hele geschiedenis van de mis, het genre dat ook toen nog gold als dé toetssteen voor compositorisch vernuft en scherpzinnige tekstinterpretatie. Middeleeuwen, renaissance en barok versmelten in Bachs ultieme meesterwerk tot wellicht de meest universele compositie uit het West-Europese repertoire. Op basis van het recentste onderzoek schetst Ignace Bossuyt de fascinerende ontstaansgeschiedenis van de h-Moll-Messe binnen het historische, muzikale en religieuze kader van Bachs tijd. Hij bespreekt in detail de vijf delen van de mis (Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus en Agnus Dei), fragment per fragment, met aandacht voor zowel de puur muzikale aspecten als de theologische en symbolische duiding van de mistekst. In een apart hoofdstuk gaat hij dieper in op het gebruik van de parodie of de herwerking van vroeger gecomponeerde muziek, een van de basistechnieken die Bach ook hier toepaste. Ten slotte komen we ook te weten hoe de mis onthaald werd vanaf Bachs sterfjaar tot op heden.
