“Hoe langer ik niet reis, hoe meer ik durf te kijken naar de plek waar ik woon. Ik zie hoe mijn nieuwe omgeving voor mij zorgt. Hoe al¬lerlei verschillende soorten mensen dit hun dorp noemen, hun wijk, hun omgeving. Ik zie gezinnen die hier van generatie op gene¬ratie wonen, ik zie vluchtelingen – in de breedste zin van het woord –, ik zie verschoppelingen en geslaagden, ik zie een stad¬se diversiteit gemengd met een dorpse mentaliteit.”— Robin de PuyRobin de Puy (°1986) woont sinds een paar jaar in Wormer, een klein dorp omringd door water, net boven Amsterdam. Ze is gefascineerd door het Amerikaanse platteland en ontdekte in de voorbije lockdown dat haar nieuwe omgeving heel universeel blijkt te zijn, inclusief het soort lokale small town icons die ze tijdens haar reizen door Amerika tegenkwam. Zo ontmoet ze onder meer een elfjarige Sjamaan, die haar blootvoets rondleidt op verboden terrein, rijdt ze rond met vier giechelende broertjes op de achterbank en ontmoet ze een handlezer die haar meteen de sleutels van zijn huis geeft. Tientallen ontmoetingen volgen en voorzichtig ontstaat er niet alleen een fotoboek, maar ook een wereld waarin ze zich thuis gaat voelen.
