Hoe begin je een nieuw leven wanneer de persoon van wie je houdt doodgaat?
Op 36-jarige leeftijd krijgt Magteld, Gordon Darrochs vrouw, de diagnose borstkanker. Het is een enorme klap voor het gezin, dat op het punt staat te verhuizen naar Nederland, het geboorteland van Magteld. Achttien maanden later volgt een nieuwe klap: Magteld is terminaal en heeft mogelijk nog maar enkele maanden te leven. Terwijl haar gezondheid snel achteruitgaat, worstelen Magteld en Gordon om, samen met hun twee autistische zoons, hun plek te vinden in Nederland, een totaal onbekend land voor Gordon en de jongens. Het wordt een race tegen de klok om een stervende moeder thuis te brengen. Hoe bouwen ze een nieuw leven op te midden van rouw en verlies? Hoe zullen de jongens zich aanpassen aan zulke grote veranderingen? En wat blijft er over van Magteld wanneer ze is overleden?
De tijd die we nog dachten te hebben is een verhaal van liefde en van verlies, een verhaal van rouw en herinneringen. Een verhaal over hoe gebeurtenissen ons leven vormen, en hoe we ze een plek geven in ons bestaan. Het stelt bovendien belangrijke vragen over wat we belangrijk vinden in het leven, en wat we achterlaten wanneer we sterven.
