Het Amerikaanse Noordwesten van Charles DAmbrosio is een plek waar mannen jagen, vissen en drinken, en waar vrouwen hun liefde, leed en verdriet verborgen houden. DAmbrosio toont deze wereld in haar kwetsbaarste vorm: een vader vertelt zijn zoon tijdens een kampeerweekend dat hij gaat scheiden; een echtpaar houdt een vakantie in de blokhut waar de vrouw in het verleden misbruikt is. De personages zijn nergens groots; ze zijn slechts overlevenden in een wereld van onbeholpen, breekbaar machismo. En de verhalen zijn niet zomaar verhalen, het zijn miniaturen die doen denken aan het werk van James Salter, Jhumpa Lahiri en F. Scott Fitzgerald de mooiste literatuur die er te vinden is.
Charles DAmbrosio (Seattle, 1958) wordt beschouwd als een van de beste hedendaagse Amerikaanse verhalenschrijvers, en als een echte writers writer. Verhalen van zijn hand verschijnen met regelmaat in The New Yorker, The Paris Review en Zoetrope. Het dodevissenmuseum is zijn tweede bundel. Het werd bekroond met de Washington State Book Award en genomineerd voor de PEN/Faulkner Award.
DAmbrosio zou naast Raymond Carver geplaatst moeten worden, tussen de beste korteverhalenschrijvers van onze tijd.
-- Los Angeles Times Book Review
De verhalen uit Het dodevissenmuseum zijn emotioneel geladen meesterwerkjes in elegant clair-obscur.
-- Elle
Niemand schrijft op het moment betere verhalen.
-- Michael Chabon
Onmogelijk om weg te leggen. DAmbrosios verhalen zijn vloeiend en suggestief. De ene zin roept de andere op met een aan waanzin grenzende, voortdrijvende kracht, die met kleine stapjes en plotse wendingen de lezer keer op keer van een helder verlichte straat een donker steegje in stuurt.
-- The Seattle Times
