Hebben wij niet allemaal een hekel aan praatjesmakers? Of ze nu rechts of links zijn? Dat is natuurlijk waar, u hebt gelijk. Ik vroeg mij tijdens het schrijven al af of het nu wel zo duidelijk was, wat een rechts praatje eigenlijk zou zijn? Gebral? In de volksmond zijn het 'ballen' die 'brallen'. Nee, het is geen gebral.
Of... kroegpraat die we 'borrelpraat' noemen, u kent het wel, dat zijn dingen die waar zijn maar die je eigenlijk niet mag zeggen. Omdat het niet politiek correct zou zijn. Nee, tevreden met de titel Rechtse praatjes was ik niet, totdat ik aan de tegenhanger van het rechtse praatje dacht, het linkse praatje! Op dat moment werd het me direct duidelijk. Want wij kennen het linkse praatje maar al te goed! Bewust liegen, de waarheid schaamteloos verdraaien, het één zeggen en het ander bedoelen. Het kiezersvolk meedogenloos misleiden met allerlei verkiezingsbeloften.
Voorbeelden genoeg: een tijdelijke belastingmaatregel, tegen exorbitante salarissen in het bedrijfsleven, 'ik wist niets van Srebrenica', de zegen van de euro, windmolens zijn goed voor het milieu, de multiculturele samenleving is een verrijking, de opwarming van de aarde door CO2, de ondernemer verdient een belastingverlaging, afijn, het gaat maar door. Het linkse praatje is dus leugenachtig, dat staat vast. Klaar? Nee, we zijn er nog niet. In het linkse praatje zit een vorm van verbetenheid, iets van fanatisme. U dient te worden opgevoed in een bepaalde richting, misleid en wee uw gebeente als u er anders over mocht denken. Dan deugt u niet, in een opvoedingsgesticht met u, in een kamp, een kogel...
Door deze houding is een links praatje verre van leuk.
We zijn eruit! Als tegenhanger moet het rechtse praatje dus waar, mild en leuk zijn!
Laat ik me daar nou een heel boek mee hebben volgeschreven!
Veel leesplezier.
Peter Langendam
