In maart 2020 leek de wereld even tot stilstand te komen. Een klein venijnig virus joeg ons in ons kot en scholen en winkels werden gesloten. Voor mij persoonlijk betekende dat een berg werk combineren met de 1001 vraagjes en moetjes van mijn vier kinderen. Mama, kunnen krokodillen ook ballerina’s zijn? - kuis mijn poep eens af - ik wil een koek - eigenlijk, wat eten we vanavond – jij moet nog kleurplaten printen – wat is dat groen? – ik wil het zelf doen – je moet me helpen – kijk é mama, kijk é kijk é kijk é mama, kijk é kijk kijk kijk kijk é mama – bestaat de tandenfee? – bestaat zandman? – bestaat Winnie de Pooh? – ik wil een puzzel – maak jij de puzzel – ik wil een ijsje - ik wil niet haartjes kammen – (en gelukkig heel veel) AAI LOF JOE! Naast de zorgen, de extra kilo’s en de chaos die deze quarantaine met zich meebracht, waren er vooral veel momenten van gezelligheid en veel tijd voor elkaar.
Ik besloot een dagboek bij te houden van deze bijzondere periode. Met tekeningen en een snuifje humor, want in tijden van nood is eens goed lachen van levensbelang.
